Nieuw onderkomen

Beste volgers,

Allereerst bedankt voor alle fijne reacties en likes die ik van jullie gekregen heb. Het is goed om te weten dat er zoveel mensen met je meeleven. Met blijdschap kan ik jullie meedelen dat ik een nieuwe residentie gevonden heb. Sinds dinsdagavond ben ik de gelukkige bewoner van een studio van 30m2 in het centrum van Boedapest. Op loopafstand van metro, universiteit en allerlei andere belangrijke dingen, dus de locatie is prima. Het is wel wat groter dan ik gewend ben en ook woon ik nu voor het eerst ècht op mezelf. Maar dat zijn geen kwalijke zaken lijkt me. Mijn adres zal ik op aanvraag toesturen.

Ik was erg opgelucht toen alle zaken rond waren met betrekking tot mijn nieuwe woning, want ik was het nogal zat aan het raken om constant te bellen, mailen e.d. om maar iets te vinden. Het is niet zo fijn als je constant je laptop paraat moet hebben om je mail te kunnen checken, als er ook zoveel leukere dingen te doen zijn dan dat. Maar goed, dat hebben we nu achter ons gelaten, dus dat geeft de burger weer moed.
Boedapest is een bijzondere stad. Je komt hier van alles tegen. Zo werd mijn aandacht afgelopen weekend getrokken door iemand van de vuilnisdienst hier, die een nogal opvallend Oranje t-shirt aan had. Daarop prijkte het Wilhelmus, wat mij toch wel enige warme vaderlandslievende gevoelens gaf. Ik vraag me echter wel af of de beste man er zelf bewust van was, wat er op zijn t-shirt stond.

Verder kwam ik hier in de Aldi ook wat eigenaardigheden tegen. In Hongarije is de Aldi een relatieve nieuwkomer en ze varen ook een iets andere koers dan Aldi’s in overige landen. De Aldi in Hongarije verkoopt namelijk ook A-producten. Dat had ik al ergens gelezen toen ik nog in Nederland zat, dus vandaar mijn enthousiasme om dat van wat dichterbij te zien. Toen ik de Aldi binnenkwam, was er eigenlijk vooral een gevoel van herkenning. De opstelling was precies hetzelfde zoals we het gewend zijn in andere landen.

Lekker alles op pallets en in dozen dus. Ook de Coca-Cola die stond te prijken tussen de reguliere Aldi-merken. Dat was wel grappig om te zien. Een foto waardig, ik heb echter helaas geen fototoestel, dus nu moeten jullie zelf maar gaan kijken. Verder viel het nog vies tegen om wijs te worden uit de Hongaarse ingrediëntenlijsten. Als je geluk hebt staat hetzelfde er ook op in het Duits, Slowaaks of Roemeens, maar met enkel het Hongaars is het niet altijd duidelijk of je nu met gebakken peren zit of met je neus in de boter. Minder fijn als je wel wilt weten wat er in je voedsel zit.

Bijkomend punt is dat de uit Hongarije afkomstige producten vaak goedkoper zijn dan geïmporteerde producten. En uiteraard heb je bij die laatste groep meer kans op meertaligheid. Dat de Hongaarse producten goedkoper zijn, heeft te maken met de wisselkoers. De meeste geïmporteerde producten hier komen uit eurolanden, met name uit Oostenrijk. Omdat de koers nu lager ligt dan een tijdje terug, heb ik daar momenteel last van, omdat de prijzen hier gebaseerd zijn op de koers van enkele maanden geleden.

Nu eet ik dus zoveel mogelijk Hongaarse producten. In veel supermarkten wordt er bij het schap met een vlaggetje ook aangegeven dat het om een binnenlands product gaat. Dat maakt de zoektocht aanzienlijk makkelijker. Overigens houden ze hier in Hongarije erg van brood, dus daar heb ik het wel mee getroffen. Hoewel ik gehoord heb dat de broodprijzen flink gestegen zijn de afgelopen jaren (net als alle andere prijzen en tel daar de stijgende graanprijzen bij op), is het voor Nederlandse begrippen goedkoop. Men eet het brood hier bij iedere maaltijd en aangezien ik daar ook wel een voorstander van ben, heb ik voor mezelf ook maar besloten om een dergelijk ritme aan te houden. Ik ben er ook nog niet ziek van geworden, dus dat is ook wel fijn.

Opvallend aan deze stad is ook de grote hoeveelheid daklozen. Bij mijn nieuwe huis zitten er vrij veel in de omgeving. Naast dat ze soms wat onverstaanbare woorden in het Hongaarse uitbrengen wanneer je langsloopt, heb je er verder niet zoveel last van. Hoewel het uiteraard niet zo fraai om te zien is wanneer je je medemens ’s ochtends vroeg met een deken over zich heen en een fles drank in zijn hand in de portiek ziet liggen. De verschillen in inkomens zijn hier nu eenmaal groter, iets wat vooral te verklaren is door de overschakeling naar het kapitalisme in de jaren ’90. Sommige mensen belandden toen in de goot, omdat de steun die ze van de staat kregen, plotseling wegviel en ze geen mogelijkheid konden vinden om dat te ontvlieden.

In Boedapest houden ze trouwens erg van ‘shopping centres’ en ‘hypermarchés’. Na 50 jaar te moeten hebben kopen wat de staat vond wat men moest hebben, heeft men nu de beschikking over een zeer ruim assortiment aan kleding, voedsel en wat je maar bedenken kan. De keuze is er reuze, maar bij mij gaat het soms duizelen. Wat moet men met zoveel zooi, ga je je afvragen.

Goed, komende dagen hoop ik Boedapest nog verder te gaan verkennen. Er is genoeg te doen hier. Ook heb ik mijn eerste trip al geboekt. Volgende week ga ik voor twee dagen naar Wenen toe. Ik ben daar nog nooit eerder geweest en vanaf hier is het maar 3 uur met de trein, dus dat maakte het wel aantrekkelijk. Verder ga ik nog proberen om volgende week nog een buitenlandse reis te maken, maar die plannen zijn nog niet concreet. Ik houd jullie op de hoogte!

Groeten,

Willem-R